MÖ 2000’lerde Babil’de malların emanet alınması ve ödünç
verilmesi işlemleri başlatılmıştı. MÖ 7nci Yüzyıl’da ortaya çıkan metal para
ile önce tapınaklar bankacılıktan bol para kazandı. İlk kez MÖ 4ncü Yüzyıl’da
Yunanistan’da din dışı bankalar da oluştu.
MÖ 2nci Yüzyıl’da Roma’daki banka faaliyetlerinde yevmiye
defteri, kasa defteri tutulduğu görülür. Ortaçağ’da Kilise faizle ödünç para
vermeyi yasaklamıştı. 11nci Yüzyıldan itibaren Haçlı Seferleri ile birlikte
mali işlemler Kilise otoritesini tanımayan Museviler ve “ Temple “tarikatına
mensuplar Şövalyeler tarafından yapılmaya başlandı, bunlara daha sonra
Lombardiya’lı bankerler katıldı.
Lombardiya’lılar
12nci Yüzyıldan itibaren ticari işlemlerin finansmanını ustalıkla üslenip
Fransa, Almanya ve İngiltere’de şubeler açtı. Ödeme mektubu yöntemi ile, ödeme
araçları gerçek anlamda yer değiştirmeden transfer yapılabilir hale geldi.
Devredilebilen ödeme mektubu “ Kambiyo Mektubu “ niteliğine büründü. Kambiyo , ıskonto,
arbitraj , v.d. yöntemler geliştirildi.
Milano, Cenova , Venedik gibi kentlerde günümüzün kredi kurumlarının ataları
ortaya çıktı.
17nci Yüzyılda
Amerika ile ticaret gelişmeye ve özellikle oradan bol miktarda altın gelmeye
başladı, toprağa dayanan servete taşınabilir (menkul ) servet eklendi.
Özel
sermayeler sık sık Londra şehrindeki kuyumculara emanet edilmeye başlandı.
Bunlar emanet paraları ihtiyaç sahiplerine faizle ödünç verme, emanet
isteyecekleri yerde para sahiplerine faiz ödemeye, para yerine senet verme
uygulamalarını başlattılar. Senetler halkın elinde para gibi dolaşmaya başladı,
vadesiz mevduat ve çek ortaya çıktı. Bugüne kalan en eski çek 11 Temmuz 1676
tarihlidir.
19ncu Yüzyılda
günümüzdeki banka örgütlenme modeli şekillenmeye başladı. Bilinen en eski
ulusal emisyon bankası 1656’da kurulan İsveç Riksbank’dır. 1897’den sonra para
basma tekeli oluşmaya başladı.
1694’de kurulan Bank
of England ( BE ) 1829-1834 bunalımına kadar diğer ticari bankalarla birlikte
banknot basmıştı. 1844’de çıkarılan Bankalar Yasası banknot basma yetkisini o
tarihe kadar zaten banknot basan bankalara vermişti. Bank of England 1945’de
ulusallaştırıldı.
Fransa’da Comptoir
d’Escompte de Paris 1863’DE, Credit Lyonnais 1863’de ve Societe Generale 1864’de
kuruldu. 1800 yılında kurulmuş olan “Bank France” özel banka olarak beş adet
başka kuruluş ile birlikte banknot çıkarma yetkisini paylaşıyordu. 1848’de bu
yetkiye sahip tek banka oldu.
Devlet banka
governörünü ve iki yardımcısını tayin ediyordu. 200 Hissedar ise atadıkları
yönetim kurulu sayesinde gerçek kontrole sahipti. Fransa’yı yöneten 200 aile
deyimi buradan kaynaklanır. Banka 1945’de ulusallaştırıldı ve kamu kuruluşu
haline dönüştürüldü.
Almanya’da 1851 ile
1872 yılları arasında 4D’ler olarak anılan Deutshe Bank, Dresdener Bank,Discontogesellschaft
ve Darmstaeder Bank adlı bankalar kuruldu.
Osmanlı’da Galata
Sarrafları, sonra Galata Bankerleri Devlete ödünç para bulmak, senet alıp
satmak, altın ve gümüş paraları değiştirmek, emanet paraları gelir getirecek
şekilde işletmek ve mülkleri yönetmek gibi işler yaparlardı.
İlk Banka “Bank de
Constantinople” 1847’de iki banker tarafından kuruldu, 1852’de iflas etti.
1863’de İngilizlerin kurduğu “Bank-ı Osmani’ye Fransızlar ortak olunca adı
Bank_ı Osman-ı Şahane (Osmanlı Bankası) oldu. Osmanlı Bankası banknot basma
yetkisine sahip oldu.
1867’de tarım
kredileri için kurulan “ Memleket Sandıkları” 1877’de “ Ziraat Bankası “ adını
aldı. Ülkemizde kurulan diğer öncü bankalar şunlardır:
“ İslam ve Ticaret
Bankası “ 1913’de kuruldu.
“ İtibari Milli
Bankası “ 1916’da kuruldu ve 1927’de İş Bankası ile birleşti.
“ Manisa Bağcılar
Bankası “ 1916’da, “TC Merkez Bankası” 1931’de, “Sümerbank”, “İller Bankası”,
“Eti Bank”, “Denizcilik Bankası”, “Halk Bankası” 1932-1945 döneminde, “Yapı
Kredi” 1944’de, “ Garanti Bankası “ 1946’da ve “ Akbank” 1948’de kurulup
faaliyete geçti. Günümüz Türkiye’sinde bunlara ilaveten kurulan ve bazıları
içeriden boşaltılıp batırılan birçok yerli sermayeli bankanın dışında 30
civarında yabancı banka mevcuttur.
ABD’de ise 1863
tarihli “ National Bank Yasası “ ile banknot çıkarma işlemi bir düzene sokuldu.
Banknotların tümünün kamu varlıklarından oluşan bir “rehin “ ile karşılanmış
olması şartı koşulmuştu, 1907 bunalımı ile bir Merkez Bankası kurma ihtiyacı
hissedilmeye başlandı.
Düzenleme 1913’de
çıkarılan FED Yasası ile yapıldı, bununla banka kredileri hacmini denetim
altında tutarak ülke ekonomisinin ödeme araçları miktarını düzenlenme
amaçlanmıştı. FED, Hazineye yatırılmış altın mevduatı sertifikaları veya
Hazinenin kıymetli maden varlığı ile garanti edilmiş banknot basmayı üstlendi.
Ansiklopediler ve
Basın, FED’i bir kamu Bankası, Ulusal bir Merkez Bankası şeklinde tanıtıyor.
Gerçeğin böyle olmadığını ( G.Edward,Griffin) Eustace Mullins, George Stimpson
ve Ezra Pound, ABD vatandaşlarını
aydınlatmak için yaptıkları
araştırma çalışmaları ortaya koymuşlardır. Şimdi bu çalışmaları kısaca
özetlemeyi deneyelim.
Haber Kaynağı: Murat Sezer-Metalürji
Mühendisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.